ساعت بیولوژیک بدن چیست؟
تاریخ انتشار: ۱۵ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۲۷۳۸۱۱
به گزارش قدس آنلاین؛ مانند تقریبا همه عملکردهای بدن و شاید حتی بیشتر از آن، خواب نیز تابع ریتم‌هایی است که توسط هادی کوچکی که در مغز قرار دارد، کنترل می‌شود.
نشریه فرانسوی سامانترس نوشت ما برای خواب شبانه برنامه ریزی شده ایم و مسئول این معجزه کوچک ساعت بیولوژیکی درونی ماست. این ساعت به اندازه یک سر سوزن، در پشت چشمها، در هسته‌های سوپراکیاسماتیک هیپوتالاموس که هر کدام حاوی ۱۰۰۰۰ نورون است، قرار دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ساعت بیولوژیکی تعداد بسیار زیادی از مکانیسم‌های فیزیولوژیکی را کنترل می‌کند. از تنظیم دما تا ترشح هورمون، از جمله فشار خون، عملکرد کلیه، توانایی‌های شناختی و البته خواب و بیداری توسط ساعت بیولوژیکی کنترل می‌شود.
سه نوع ریتم بیولوژیکی (سیرکادین، اینفرادین و اولترادیان) وجود دارد. با این حال، تنظیم خواب و بیداری مانند یک ساعت با دو آونگ عمل می‌کند. یکی فرآیند هموستاتیک است که با نیاز طبیعی به خواب پس از یک مرحله طولانی بیداری مطابقت دارد. دیگری ریتم یعنی تناوب روز و شب که مغز به لطف حسگرهای نور واقع در چشمها از آن مطلع می‌شود. نور روز که سلول‌های حساس به نور خاصی را در شبکیه چشم (سلول‌های گانگلیونی ملانوپسین) تحریک می‌کند، عنصر اصلی هماهنگ کننده این دو آونگ است. نور از طریق یک غده کوچک، اپی فیز، یک سیگنال همگام سازی مجدد چرخه به ساعت داخلی منتقل می‌شود، همچنین به سایر ساختارهای مغزی غیر بصری که در تنظیم خلق و خو، حافظه، شناخت و خواب نقش دارند، منتقل می‌شود. بدن دارای ساعت‌های محیطی است که در هر اندام قرار دارند که عملکرد آنها را با توجه به محدودیت‌های محیطی بهینه می‌کنند، اما به لطف ساعت درونی مغز دائما همگام سازی می‌شوند.
برای مطالعه ریتم خواب و بیداری در غیاب یک نشانه زمانی، آزمایش‌هایی در غارها انجام شد. در ۱۶ ژوئیه ۱۹۶۲، غارشناس، میشل سیفر، به این ترتیب دو ماه را در غاری گذراند. او هر بار که غذا می‌خورد، می‌خوابید یا بیدار می‌شد، از طریق تلفن به دانشمندان اطلاع می‌داد. در ۱۴ سپتامبر، زمانی که مطالعه به پایان رسید، میشل سیفر مطمئن بود که ۲۰ اوت است. چیزی که او برای چرت زدن در واقع شب‌های کوتاه بود و روزهایش تقریبا دوبرابر طولانی‌تر از چیزی بود که احساس می‌کرد. تجربه نشان می‌دهد که حتی در این شرایط، تناوب بیداری (۲/۳ روز) و خواب (۱/۳) ثابت می‌ماند.
علاوه بر این، این آزمایش‌ها درک این موضوع را ممکن ساخته است که چرخه تحمیل شده توسط ساعت بیولوژیکی به طور خود به خود بین ۱۱:۳۰ شب تا ۱۲:۳۰ صبح طول می‌کشد. به این معنا که فردی که ساعتی را روی ۱۱:۳۰ شب تنظیم کرده باشد، هر روز ۳۰ دقیقه زمان خواب خود را پیش می‌برد، در حالی که مجموعه دیگری روی ساعت ۲۴:۳۰ هر روز آن را به همان میزان برمی گرداند. این شدت نور محیطی است که به ساعت بیولوژیکی ما اجازه می‌دهد تا روزانه خود را با نور روز هماهنگ کند. هنگامی که شدت نور شروع به کاهش می‌کند، اپی فیز شروع به ترشح ملاتونین می‌کند، هورمونی که به شما کمک می‌کند به خواب بروید. این هورمون بین ساعت دو تا چهار صبح به اوج ترشح خود می‌رسد و پس از بیدار شدن دوباره تقریبا صفر می‌شود.
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: ساعت بیولوژیکی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۷۳۸۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
قابلیت جدید اندروید ۱۵ برای استفاده از گوشی در رخت‌خواب
سیستم عامل اندروید مانع از خیره شدن بیش از حد ما به صفحه نمایش نمی‌شود، اما چندین ویژگی را در نمایشگر خود برای کمک به کاهش فشار چشم ارائه می‌دهد.
اندروید در حال حاضر قابلیتی را ارائه کرده است که رنگ‌های روشن را کاهش می‌دهد و در نتیجه صفحه نمایش را کم‌نور می‌کند؛ اما در نسخه ۱۵ خود این بار حتی فراتر از این موضوع رفته است.
تنظیم خودکار روشنایی صفحه نمایش
اندروید دارای یک فیلتر نور آبی داخلی و پشتیبانی از روشنایی تطبیقی است که از حسگر نور محیط دستگاه شما برای اندازه‌گیری شدت نور در محیط اطراف استفاده می‌کند.
سپس این ویژگی به طور خودکار سطح روشنایی صفحه نمایش دستگاه شما را بر اساس سطح نور محیط تنظیم می‌کند.
علاوه بر این، نگاشت بین سطوح نور محیط و روشنایی صفحه به دستگاه بستگی دارد، بنابراین سطح روشنایی که یک تلفن با آن سازگار می‌شود ممکن است با گوشی دیگر متفاوت باشد.
نتیجه این امر این است که برخی از تلفن‌ها می‌توانند به اندازه کافی کم نور شوند تا در شرایط کم نور به راحتی از آن استفاده شود، در حالی که برخی دیگر حداقل به طور خودکار نمی‌توانند این قابلیت را ارائه دهند.
برای توضیح این نابرابری، اندروید ۱۲ قابلیتی را در زیر تنظیمات در منوی دسترس‌پذیری به نام «تاریکی اضافی» معرفی کرد که نور صفحه‌نمایش را فراتر از حداقل روشنایی گوشی شما کاهش می‌دهد.
لازم به ذکر است که اجازه دادن به روشنایی تطبیقی روشن‌تر از حد معمول راحت‌تر از فعال کردن دستی Extra Dimming خواهد بود. زیرا این گزینه باید به صورت دستی روشن و خاموش شود تا تاثیری داشته باشد. بنابراین، اگر آن را در شب فعال کنید تا روشنایی را کاهش دهید، باید به یاد داشته باشید که بعد از این، آن را غیرفعال کنید، در غیر این صورت ممکن است صفحه در طول روز خیلی کم نور شود.
ویژگی جدید
با این حال، صفحه نمایش هر گوشی نمی‌تواند به اندازه کافی کم نور شود تا در شب راحت از آن استفاده کنید، و این همان چیزی است که یک ویژگی جدید در آپدیت آینده اندروید ۱۵ به نام «even dimmer» ممکن است حل کند.
هدف این ویژگی تنظیم روشنایی تطبیقی فعلی با کاهش خودکار روشنایی صفحه نمایش بیش از حد معمول در شرایطی است که نور محیطی بسیار کم است. این ویژگی باعث می شود تا دیگر نیاز نباشد به صورت دستی روشنایی صفحه را کاهش دهید.
منبع: ارم نیوز
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی فناوری
حادثه تلخ برای جوان معلول ساروی که نخبه دانشگاه بود